Het optimaal benutten van het EPD wil in de meeste ziekenhuizen nog niet vlotten. Vooral het verminderen van de registratielast blijft achter bij de verwachtingen. De techniek kan nog zo geavanceerd zijn, maar als je wilt dan de invoering een succes wordt, dan heb je bevlogen en betrokken professionals nodig.
Het is jammer, maar waar: met het optimaal benutten van het EPD wil het in de meeste ziekenhuizen nog niet vlotten. Een tijdje terug zat ik met een aantal ziekenhuisbestuurders aan tafel, en ze stelden het allemaal vast. Vooral het verminderen van de registratielast, toch een van de redenen waarom de ziekenhuizen er ooit mee zijn begonnen, blijft achter bij de verwachtingen.
Ook het gebruik de patiëntenportalen, een ander onderdeel van het EPD, schiet nog niet echt op. In essentie is dat een geweldig concept. In zo’n portaal kun je als patiënt alle informatie die er in het ziekenhuis over jou beschikbaar is vinden en daar je conclusies uit trekken.
Maar in de praktijk werkt het helaas nog maar met mate. Slechts een klein deel van de patiënten maakt daadwerkelijk gebruik van het portaal. En ook de zorgverleners moeten er, voorzichtig geformuleerd, nog een beetje aan wennen.
Er zijn nog meer problemen. Van de beloofde verbeterde werkprocessen zijn vaak nog slechts de contouren zichtbaar. En ook de uitwisseling van data gaat lastiger dan gedacht, ook ten bate van kwaliteitsverbetering. ‘De kwaliteitsdata zijn een rommeltje,’ zei hoogleraar zorgkwaliteit Jan Hazelzet hier onlangs over in een interview.
Toch zijn er enkele hoopgevende initiatieven gaande. In het Radboudumc bijvoorbeeld. Onder de noemer PLEZIER – de enigszins gekunstelde afkorting van Patiëntenzorgverbetering, Lastenverlichting En Zorg Innovatie via Epic in het Radboudumc – lijken de medisch specialisten in het Nijmeegse ziekenhuis succes te boeken. Zo’n 800 artsen doen mee aan het project voor het optimaliseren van het EPD. En ze claimen een tijdsbesparing in de registratielast van tussen de 30 en 40 procent.
De kern van het project is persoonlijke overdracht. Het begon twee jaar geleden met enkele hoofd-halschirurgen die ontdekten dat ze enige handigheid hadden ontwikkeld in het gebruik van het EPD. Zij slaagden erin het systeem te laten doen waarvoor het is bedoeld. Alles in een keer vastleggen en de software daarna het werk laten doen. Zodat je het na een tijdje echt makkelijker krijgt.
Over een dergelijke handigheid beschikt niet iedereen van nature, maar je kunt het wel leren. Bij voorkeur van collega’s die begrijpen waar je het moeilijk mee hebt. Precies de manier waarop PLEZIER is ingestoken. Zo zie je maar weer. De techniek kan nog zo geavanceerd zijn, maar als je wilt dat de invoering een succes wordt, dan heb je bevlogen en betrokken professionals nodig. Niet alleen in het Radboudumc maar in alle ziekenhuizen en zorginstellingen van Nederland. Wie durft het in die andere ziekenhuizen op te pakken?
Duurzame digitale transitie en transformatie in de zorg gaat niet vanzelf. Wij zijn er soms goed in om technologische vernieuwingen door te voeren zonder de bijbehorende veranderingen in het zorgproces. Automatisering met alle kosten die daarmee gepaard gaan, maar dan zonder de efficiencyopbrengsten.
Lees verderHet optimaliseren van het EPD vraagt samenwerking tussen de gebruiker en de beheerder. Allebei vervullen ze een belangrijke rol en een goede oplossing komt er alleen als ze samenwerken.
Lees verder
