Het was een nieuwsbericht dat me trof, enkele weken geleden. Vier ziekenhuizen in de Zuidvleugel van de Randstad, Het Van Weel-Bethesda Ziekenhuis, het Ikazia Ziekenhuis, het Maasstad Ziekenhuis en het Spijkenisse Medisch Centrum, nemen gezamenlijk een EPD in gebruik. Het ligt voor de hand, want de zorginstellingen werken al langer nauw samen, maar een interessante ontwikkeling is het niettemin.
Waarom? In de eerste plaats omdat het principe shared care eraan ten grondslag ligt. ‘Onze zorgverleners kunnen met het gezamenlijke EPD veel gemakkelijker en sneller samenwerken,’ zei Maasstad-directeur Anton Westerlaken bij de presentatie. ‘Het maakt het mogelijk om efficiënter patiëntinformatie te delen, zowel met de ziekenhuizen onderling als met de ketenpartners, zoals huisartsen, apothekers en laboratoria.’
In de tweede plaats raakte het bericht me omdat het getuigt van een visie op de toekomst. Ziekenhuizen nemen steeds meer hun eigen plek in de zorg in, dat is eigenlijk onvermijdelijk. Het ene ziekenhuis is groot, het andere klein. Het ene ziekenhuis richt zich op de relatief eenvoudige behandeling van grote groepen patiënten, het andere zoekt juist de specialisatie van bepaalde aandoeningen. Het ene ziekenhuis heeft een regionale of misschien zelfs een landelijke functie, het andere richt zich vooral op de lokale markt. Met een gemeenschappelijk EPD maak je van al die verschillende ziekenhuizen één virtuele organisatie, waarvan de onderdelen de kant op kunnen gaan die hen en hun partners – en de patiënt natuurlijk – uiteindelijk het meeste oplevert.
Tot slot, en dat spreekt me misschien nog wel het meeste aan: het gemeenschappelijke EPD in Rotterdam-Zuid getuigt van een grote bestuurlijke moed. Het is namelijk niet niks, zo’n project. Alle betrokkenen moeten zich ervoor inspannen, terwijl iedereen het druk heeft en de baten pas later duidelijk worden. Net als bij alle grootschalige vernieuwingen zal de weerstand aanzienlijk zijn geweest, en in dit geval komen daar ook nog eens de cultuurverschillen tussen de organisaties bij.
Zo'n klus niet alleen beginnen maar ook nog eens tot een goed einde brengen: daarvoor moet je niet alleen over een visie beschikken, maar ook over bestuurservaring, managementcapaciteiten en niet in de laatste plaats lef. Petje af daarvoor en veel succes bij de realisatie van dit mooie plan!
Jan Houben
Jan Houben werkte twee jaar als interim-CIO bij het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Hij vertelt aan collega Antoon van Luxemburg over de manier waarop hij de organisatie van de Informatisering en Automatisering afdeling heeft aangepakt en zijn rol als CIO heeft opgepakt.
Lees verderUitgesproken Jan Houben #39
Duurzame digitale transitie en transformatie in de zorg gaat niet vanzelf. Wij zijn er soms goed in om technologische vernieuwingen door te voeren zonder de bijbehorende veranderingen in het zorgproces. Automatisering met alle kosten die daarmee gepaard gaan, maar dan zonder de efficiencyopbrengsten.
