Jan Houben werkte twee jaar als interim-CIO bij het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Hij vertelt aan collega Antoon van Luxemburg over de manier waarop hij de organisatie van de Informatisering en Automatisering afdeling heeft aangepakt en zijn rol als CIO heeft opgepakt.
Lees verder'Wij zijn net begonnen met een nieuw ziekenhuis dat in 2016 klaar moet zijn. Maar als je mij met het pistool op de borst liet kiezen tussen het EPD en die nieuwbouw, dan koos ik voor het eerste.'
Dat zei een bestuurder van een groot ziekenhuis enige tijd geleden tijdens een gesprek over de kansen en valkuilen van ICT. Met een lach voegde hij er aan toe: 'Ik zou kiezen voor het EPD, ook omdat ons nieuwe ziekenhuis anders vanwege al die papieren dossiers zeker een verdieping hoger werd.'
Deze woorden waren mij uit het hart gegrepen. Een goed functionerend EPD is voor elke zorginstelling van cruciaal belang. Misschien wel van het allergrootste belang, zoals de bestuurder die ik sprak stelde. Het EPD levert zoveel informatie, die zo makkelijk toegankelijk en toepasbaar is, dat een zorgverlener die zijn patiënten en zijn beroep serieus neemt niet meer zonder kan.
Eenvoudiger en goedkoper
Hetzelfde geldt voor andere toepassingen van ICT. Eenvoudiger, goedkoper en kwalitatief minstens zo goed, dat zijn daarbij de trefwoorden. Herhaalbezoeken of het meten en doorgeven van bloedwaarden zijn dan maar een paar toepassingen die me te binnen schieten, want het zijn er nog veel en veel meer.
Deze toepassingen verbeteren niet alleen de zorg, maar leveren ook een bijdrage aan een betere bedrijfsvoering. Anders geformuleerd: een zorginstelling die zijn marktaandeel wil behouden of zelfs vergroten, kan dat niet doen zonder slimme en zorgvuldig toegepaste ICT. Tevreden patiënten, tevreden verzekeraars en tevreden zorgverleners zijn op den duur het resultaat.
O ja, de ICT
Nog niet iedereen is hiervan overtuigd, lijkt het soms. Ik meen dat in elk geval terug te zien in de samenstelling van sommige ziekenhuisbesturen. De portefeuilles zijn altijd netjes verdeeld over de diverse leden: financiën uiteraard, personeel, wetenschappelijk onderzoek, het facilitaire bedrijf, en - o ja - de ICT.
Ik overdrijf nu een beetje, maar er zit meer dan een grond van waarheid in. ICT mag niet de zaak zijn van één van de bestuurders, ICT is een zaak van de complete Raad van Bestuur. Dus ook van de voorzitter. De discussie moet plaatsvinden onder leiding van de hoogste baas. Kiezen we voor meer personeel, voor beter geprijsde DBC's, voor nieuwbouw of voor investeren in ICT?
Gemiste opbrengsten
Vanzelfsprekend is het antwoord: al die zaken zijn van belang. Het gaat niet om het een of het ander. Maar waar de focus moet liggen, dat lijdt wat mij betreft geen twijfel.
Tot mijn vreugde vond ik de bestuurder uit het begin van dit verhaal aan mijn zijde. Toen hij op zijn huidige werkplek aan de slag ging, vertelde hij, was er in zijn ziekenhuis jarenlang niet geïnvesteerd in ICT. 'Dat heeft ons miljoenen gekost aan geringere efficiency en gemiste opbrengsten,' vervolgde hij. 'We voldeden niet aan de eisen van toezichthouders en accountants, de situatie was zeer zorgelijk. Dat gaat nu gelukkig weer de goede kant op.'
Een wijs inzicht, wat mij betreft. Waaraan ik nog graag wil toevoegen dat meer ICT op zichzelf niet voldoende is, want zinvolle digitalisering gaat hand in hand met het verbeteren van de processen. Daarover spreek ik u graag een volgende keer.
Jan Houben
Terug naar het overzicht
Maak kennis met
Gerelateerde publicaties
Ziekenhuizen erkennen in het Hoofdlijnenakkoord voor het eerst dat hun rol in de zorg verandert. Wat je verder ook tegen het Hoofdlijnenakkoord van de zorg kunt inbrengen; ik vind dat een moedige stap. In een wereld waar alles is gericht op groei zeggen de ziekenhuizen: wij gaan wat minder doen, wij zetten een stapje terug.
Lees verder