Een belangrijk onderdeel van die ICT is de informatievoorziening aan de patiënt. In ziekenhuizen wordt de informatievoorziening aan de patiënt onder meer opgelost met patiëntportalen. Maar in de praktijk komt dit proces toch maar moeizaam op gang. 

Ziekenhuizen erkennen in het Hoofdlijnenakkoord voor het eerst dat hun rol in de zorg verandert. Wat je verder ook tegen het Hoofdlijnenakkoord van de zorg kunt inbrengen; ik vind dat een moedige stap. In een wereld waar alles is gericht op groei zeggen de ziekenhuizen: wij gaan wat minder doen, wij zetten een stapje terug.

In mijn werk als ICT-adviseur begeleid ik regelmatig (zorg)organisaties bij de selectie van een nieuw ERP-systeem. Als kenner van de markt en ICT, help ik de klant vooral realistisch te blijven door goed te duiden wat ze wel en niet mogen verwachten. Hoe eerder het voor iedereen duidelijk wordt wat er komen gaat (en wat niet), hoe beter. Mijn motto is dan ook: ‘veranderen begint bij het selecteren’.

Binnen gemeenten is ICT doorgedrongen tot het primaire proces. De decentralisaties en informatie gestuurd werken laten zien dat er andere manieren van werken vereist zijn om de gewenste innovatie en digitale transformatie in de overheid optimaal vorm te geven. Wij zien tenminste drie tips om deze gewenste transformatie vorm te geven.

Om de hervormingen in de zorg door te voeren, patiënten te betrekken en de registratielast te verminderen is het noodzakelijk dat medische patiëntgegevens op elk moment voor betrokken zorgverleners beschikbaar zijn. Een fluitje van een cent zou je zeggen, met de moderne techniek. Maar nee hoor, zo simpel is dat niet.

Privacy is heilig. Het loog er niet om, de disciplinaire maatregelen die het Haga Ziekenhuis onlangs trof tegen 85 medewerkers. Ze kregen allemaal een officiële waarschuwing omdat ze onrechtmatig in het Elektronisch Patiënten Dossier van realityster Samantha de Jong (Barbie) hadden gekeken. 

Het eind van de grote EPD-implementaties is in zicht. De tijd van duurzame digitale transformatie is definitief aangebroken. Deze nieuwe tijd betekent betere en efficiëntere zorg. De voordelen zijn niet langer te ontkennen maar de volgende vraag is: hoe nu verder naar een toekomstbestendige zorg? De mogelijkheden van een verdere integratie zijn eindeloos. 

Wie betaalt de kosten van de zorg in Nederland? Dat was daarbij de centrale vraag. In wezen een simpele vraag, dus het antwoord – zou je denken – kan ook simpel zijn. De zorg is complex. Wie doet wat en wanneer om de patiënt beter te maken? Het moet anders, en naar mijn idee speelt de overheid daarbij een grote rol. Geen enkele andere partij heeft immers zo’n grote regelmacht. 

Het was de afgelopen weken groot nieuws, de bestuurlijk ziekenhuisfusie tussen het AMC en het VUmc. Iedereen was in rep en roer, tot de NZa toe, en er werd zelfs een hoorzitting over georganiseerd in de Tweede Kamer. Patiëntenpaleis of zorgmonster?

Deze winter kwam ik tijdens mijn werk meerdere keren in een vreemde Babylonische spraakverwarring terecht rondom 'ICT-implementatie', die mij terugkijkend voldoende verraste dat ik hem wil delen.