Verwondering is vaak essentieel om maximaal effect te krijgen. Dat is vaak makkelijker als je je op nieuw terrein begeeft. Laat je eigen kennis en ervaring je niet verleiden tot het (snel) voorstellen van oplossingen of trekken van conclusies. Als je binnen ketensamenwerking verwonderd kan zijn over de insteek en belangen van de ander, dan kom je eerder tot effectieve samenwerking.

Inbrekers bestaan, maar dat betekent niet dat we ’s nachts de deuren open laten staan of de kluiscode op een briefje schrijven. Afhankelijk van hoe hoog we het risico op inbraak inschatten, nemen we maatregelen. Voor organisaties is dat niet anders.

Digitalisering is zo belangrijk voor de bedrijfsvoering, dat je iemand nodig hebt met een strategische visie. Iemand die functioneert en communiceert op het niveau van de raad van bestuur of vlak daaronder. Helaas is dat inzicht, nog vaker dan je denkt, niet overal doorgedrongen in de bestuurskamers van de Nederlandse ziekenhuizen. Een CIO is een voorwaarde om de mogelijkheden van ICT echt te benutten. 

De zorg is complex. Op het gebied van ICT en informatievoorziening in de zorg is dit niet anders. Zorgplatformen hebben de mogelijkheid om een complete oplossing te bieden voor informatie-uitwisseling in de Nederlandse zorg. 

Het niet spreken van elkaars taal, onduidelijke verwachtingen en niet in staat zijn om naar het expertiseniveau van je gesprekspartner te schakelen zijn redenen dat er vaak ruis in samenwerkingen ontstaat. Als informatiemanager fungeer ik dagelijks als tolk tussen de primaire processen en de ICT om de samenwerking soepel te laten lopen. 

De context en omgeving zijn in mijn opdrachten als projectmanager mijn informatiebron. Sinds COVID werken we allemaal thuis. Geen wandelgang, koffieapparaat, parkeerplaats of lift. De context is verdwenen. Daar waar ik de belangrijke informatie over de mens, het team en de motivatie haal was ineens weg. Of toch niet? Miriam de Best geeft acht tips om toch die context te kunnen creëren als je niet op de werkvloer bent. 

Dat politici in de verkiezingsprogramma’s niet over ICT praten vind ik niet vreemd. Je wilt als politicus een maatschappelijk opgave realiseren en je hebt een beeld hoe dat er uit komt te zien. Laat het nou zo zijn dat elk onderwerp en elke opgave tegenwoordig wel een ICT-component heeft. Om goede beleidskeuzes te maken heb je in ieder geval voldoende kennis nodig van ICT.

Overal waar belangrijke beslissingen worden genomen is leiderschap van belang. Dus ook in de bestuurskamers van Nederlandse ziekenhuizen. Het is onze indruk dat de kennis over digitale transformatie en de inzet van ICT in de bestuurskamers niet zozeer tekortschiet, maar men is er zich vaak nog te weinig van bewust hoe dit in de praktijk toe te passen. 

Eind vorig jaar kwam er een nieuw wetgevingstraject tot stand dat de digitale uitwisseling van medische gegevens moet bevorderen. Als de wetsvoorstellen eenmaal concrete vormen hebben aangenomen dan verwacht ik het nodige gedoe. Natuurlijk moet de overheid gegevensuitwisseling mogelijk maken. Natuurlijk moeten de EPD-leveranciers zich netjes gedragen. Maar we moeten als zorgverleners en zorginstellingen ook ons steentje bijdragen.

Onduidelijkheid over ‘de cloud’ leidt tot mistige discussies. Ik hoor vaak: “we moeten als organisatie naar de cloud!” Op dat moment gaat bij mij het cloudalarm af. Twee vragen helpen u helderheid in de mistige discussie te krijgen als het cloudalarm is afgegaan.